„Nadwiślański" Obszar Chronionego Krajobrazu

Został utworzony uchwałą nr XIV/93/86 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Skierniewicach z dnia 26 września 1986 r w sprawie utworzenia Bolimowskiego Parku Krajobrazowego i obszarów krajobrazu chronionego (Dz. Urz. z 1986 r. Nr 5, poz. 126). Aktem prawnym regulującym granice i zasady działania na tym obszarze jest Rozporządzenie nr 69 Wojewody Mazowieckiego z dnia 23 czerwca 2005 r. (Dz. Nr 164, poz. 5194) z późniejszymi zmianami. Obszar ten jest położony w północnej części gminy Młodzieszyn,gdzie na gruntach nadleśnictwa zajmuje powierzchnię: 1542,13 ha. Obszar rozciąga się od Młodzieszyna, Białej Góry, Mistrzewic Nowych aż do rzeki Wisły.

Środkowy odcinek Wisły posiada niespotykane w naszym kraju, jak również w Europie Środkowej i Zachodniej, rzadkie walory przyrodnicze. Zachowały się tam w stanie zbliżonym do naturalnego fragmenty dużej rzeki, z bezcennymi zespołami świata roślin i zwierząt, jak również obiekty przyrody nieożywionej i krajobrazu. Zdaniem naukowców, głównym czynnikiem decydującym o tak dużej bioróżnorodności jest stosunkowo niski stopień uregulowania rzeki oraz nieznaczne jej wykorzystanie gospodarcze. Międzywale Wisły, ze względu na sezonowe wezbranie wód, nie jest intensywnie użytkowane rolniczo, jak również nie funkcjonuje tu regularna żegluga.

"Pradoliny Warszarwsko- Berlińskiej" Obszar Chronionego Kraobrazu

Powołany rozporządzeniem Wojewody Skierniewickiego Nr 36 z dnia 28 lipca 1996 r. (Dz. Urz. Woj. Skierniewickiego Nr 18, poz. 113), a znowelizowany rozporządzeniemm Nr 6/2009 Wojewody Łódzkiego z dnia 24 marca 2009 r. Dz. Urz. Województwa Łódzkiego z dnia 31 marca 2009 r. Nr 75, poz. 710 z późniejszymi zmianami.

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa obejmuje powierzchnię 1440 ha w tym 66,59 ha na gruntach Nadleśnictwa. Przedmitem ochrony jest zachowanie walorów przyrodniczych części pradoliny powstałej w okresie plejstoceńskim , łączącej dolinę Wisły z doliną Warty. Wyznaczony Obszar wchodzi w skład obszarów chronionych i korytarzy ekologicznych.

 „Bolimowsko-Radziejowicki z doliną środkowej Rawki" Obszar Chronionego Krajobrazu

Został utworzony w oparciu o Uchwałę nr XIV/93/86 WRN w Skierniewicach z dnia 26 września 1986 r. w sprawie utworzenia obszarów chronionego krajobrazu w województwie skierniewickim, a następnie zmieniony Rozporządzeniem Wojewody Skierniewickiego Nr 36 z dn. 28 lipca 1997 r. a następnie zmienionym rozporządzeniem nr 21 Wojewody Mazowieckiego z dnia 25 sierpnia 2006r., w którym zawarty jest szczegółowy opis granic, jak również lista zakazów i zaleceń, dotyczących zasad zagospodarowania tego terenu. Powierzchnia jego na gruntach nadleśnictwa wynosi 1264,80ha.  W obszarze tym obowiązuje nadrzędna zasada utrzymania właściwych proporcji terenów zurbanizowanych i intensywnie użytkowanych rolniczo oraz terenów użytkowanych ekstensywnie w postaci lasów, wód otwartych i trwałych użytków zielonych.

Położony jest na Równinie Łowicko- Błońskiej. Ma charakter równiny denudacyjnej pociętej dopływami Bzury. Obejmuje w części zachodniej Arkadię i Nieborów, w części środkowej kompleksy leśne Puszczy Bolimowskiej z doliną Rawki i jej dopływami, w części wschodniej kompleksy dawnych puszcz: Miedniewickiej, Wiskickiej, Mariańskiej i Jaktorowskiej. Najbardziej atrakcyjny przyrodniczo i krajobrazowo kompleks leśny jest w Puszczy Mariańskiej oraz teren obejmujący przełomowy odcinek Pisi Gągoliny w okolicy Radziejowic. Dolina rzeki Rawki stanowi atrakcyjny teren dla wielu form rekreacji.

Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Wydmy Międzyborowskie"- o pow. 31,46 ha, powołany w 2001 r. Położony jest na gruntach LP (25,44 ha) i częściowo prywatnych w północnej części Międzyborowa. Wydma Międzyborowska powstała w wyniku działania procesów eolicznych w okresie ostatniego zlodowacenia. Jej forma paraboliczna z ramionami skierowanymi przeciwnie do panującego wiatru tj. kierunku północno-zachodniego, charakterystyczna jest dla klimatu wilgotnego.

Wydmy Międzyborowskie powstały w klimacie arktycznym, podczas ostatniego zlodowacenia północnopolskiego, zwanego także bałtyckim. Lądolód skandynawski objął wtedy swoim zasięgiem obecne wybrzeże Morza Bałtyckiego. Procesy wydmotwórcze, czyli nawiewanie piasku, miały miejsce w okresach chłodniejszych tego zlodowacenia tak zwanych stadiałach. W okresach ocieplenia, takzwanych interstadiałach, wydmy te porastała roślinność, inicjowane były procesy glebotwórcze.

Obecnie wydmy są utrwalone przez roślinność.