Ochrona lasu- nauka  wykorzystującą praktyczną wiedzę leśną o sposobach, środkach i czynnościach mających na celu zapewnienie lasom bezpieczeństwa i stworzenia warunków do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Zadaniem ochrony lasu  jest  dokładne poznanie czynników chorobotwórczych,  badanie przyczyn powstawania chorób lasu, opracowywanie sposobów likwidacji potencjalnych źródeł chorób lasu oraz prowadzenie profilaktyki i leczenia.

Zagrożenia abiotyczne

Do podstawowych zagrożeń lasu ze strony czynników abiotycznych na terenie nadleśnictwa należą: susze, szkody od wiatru, pożary oraz niskie temperatury.

Susze –Klimat obszaru nadleśnictwa cechuje się dużą zmiennością stanów pogody. Ponadto teren ten charakteryzuje się najniższą ilością opadów w skali roku średnio 508 mm oraz najniższą ilością opadów w sezonie wegetacyjnym
356 mm. Obserwuje się stopniowe przesuwanie okresu deszczowego z miesięcy wiosennych na późne lato co również skutkuje w suszach w początkowym okresie wegetacyjnym. Pogłębiające się zjawisko obniżania poziomu wód gruntowych dodatkowo wpływa na pogarszający się stan zdrowotny drzewostanów szczególnie wśród gatunków wrażliwych na okresowe zmiany poziomu wód w glebie. Aby minimalizować i przeciwdziałać choć w niewielkim stopniu tym negatywnym skutkom inwestuje się w rozwój urządzeń melioracyjnych w tym w budowę zastawek, odnawianiei projektowanie nowych zbiorników retencyjnych oraz oczek wodnych. Ważnym elementem ekosystemów leśnych są bobry, w doskonały sposób regulujące gospodarkę wodną obszarów przez nie zasiedlanych. Bobry na terenach leśnych mogą sprawiać kłopoty związane z zalewaniem drzewostanów, jednakże na dłuższą skalę ich pozytywny wpływ na stosunki wodne obszarów przyległych jest nieoceniony, stąd traktujemy je jako bardzo istotnego sprzymierzeńcaw regulacji stosunków wodnych w lasach.

Huragany– Jak dotąd na terenie nadleśnictwa nie wystąpiły poważniejsze zagrożenia ze strony silnych wiatrów, mimo to gospodarka leśna jest nastawiona na stałe podnoszenie odporności drzewostanów. Poprawę odporności drzewostanów realizuje się poprzez odpowiedni dobór rodzajów rębni, gatunków jak również prowadzenie zabiegów pielęgnacyjnych o odpowiednim nasileniu i w określonym czasie. Na opisywanym obszarze dominują wiatry z kierunków zachodniego i południowego. Przeciętna prędkość wiatru wynosi 2.5 m/s.

Pożary – zjawiska pożarów wywołane czynnikami atmosferycznymi mają przeważnie charakter marginalny na terenie nadleśnictwa. Częściej zjawisko to wywoływane jest czynnikami antropogenicznymi.

Niskie temperatury – Większość gatunków drzew w Polsce jest odpornych na niskie temperatury aczkolwiek szkody występują głównie na szkółkach leśnych powodowane wczesnymi i późnymi.

Zagrożenia biotyczne

Szkodniki owadzie – Owady stanowią bardzo ważny element ekosystemu leśnego. Ich wpływ na środowisko leśne jest ogromne. Niektóre z nich, wyrządzają poważne szkody w drzewostanach, zwłaszcza owady żerujące w łyku, drewnie, systemie korzeniowym i aparacie asymilacyjnym. Na terenie nadleśnictwa największe szkody o znaczeniu gospodarczym wyrządza szeliniak sosnowiec na uprawach oraz cetyniec w starszych drzewostanach. W ostatnich latach wzrastają szkody zarówno od pędraków chrabąszcza majowego jak i jego postaci dorosłej.

Choroby grzybowe – Na terenie nadleśnictwa lokalnie występują huba korzeni oraz opieńka miodowa. Zagrożenie ze strony tych dwóch gatunków występuje na powierzchni 1344ha Występują one głównie w młodych drzewostanach na gruntach porolnych. Huba zwalczana jest preparatem biologicznym opartym na grzybie Phlebiopsis Gigantea (Żylica olbrzymia). Preparat ten służy do zakażania świeżo ściętych pniaków. Ochrona przed hubą korzeni polega na tym, że żylica zasiedlająca pniaki uniemożliwia wnikanie do tkanek innych szkodliwych patogenów.

Ochrona przed opieńką polega na mechanicznym niszczeniu jej poprzez wycinanie i niszczenie porażonych sadzonek.

Na szkółkach leśnych największe szkody powodują również zgorzele siewek, osutka oraz mączniak.

Szkody od zwierzyny– Największe szkody w nadleśnictwie wyrządzają głównie sarny, daniele, jelenie oraz łosie.W ostatnich latach obserwuje się nasilanie szkód od zwierzyny na naszym terenie. Oprócz prowadzenia nadzoru nad gospodarką łowiecką w 15 obwodach łowieckich położonych na terenie nadleśnictwa, dodatkowo stosuje się chemiczną metodę zabezpieczania cervacolem zagrożonych upraw o raz mechaniczną poprzez zabezpieczanie modrzewia w trzy paliki oraz stosowanie osłonek.

Czynniki antropogeniczne

Rozwój gospodarczy i związana z nim ekspansja infrastruktury technicznej sprawiają, że czynniki pochodzenia antropogenicznego stanowią w ostatnim okresie największe zagrożenie dla trwałości ekosystemów leśnych.

Zanieczyszczenia powietrza - Na terenie nadleśnictwa nie ma zanieczyszczeń przekraczającym dopuszczalne poziomy.

Zanieczyszczenia wód - Wg raportu WIOS z 2006 roku rzeki na naszym terenie posiadają zanieczyszczenia przekraczające dopuszczalne normy o czym zadecydowały wskaźniki fizyko-chemiczne i ich stan sanitarny. Jedynie wody rzeki Rawki spełniaja normy i zostały zaklasyfikowane jako wody zadowalającej czystości. Na zły stan sanitarny naszych rzek mają wpływ niestety zanieczyszczenia bakteriologiczne pochodzące z zabudowań gospodarczych oraz zrzutów ścieków komunalnych i przemysłowych regionu.

Zagrożenia związane z nadmierną penetracją lasów przez człowieka - Położenie Nadleśnictwa w samym centrum między dużymi aglomeracjami miejskimi i przemysłowymi do których zaliczamy Warszawę, Żyrardów, Skierniewice, wiąże się z intensywną penetracją turystyczną i rekreacyjną tego obszaru. Nadmierna penetracja połączona z brakiem poszanowania zasobów przyrody i lekkomyślnością, niesie ze sobą wiele zagrożeń dla trwałości lasu.
Z najpoważniejszych zagrożeń można wymienić pożary, zaśmiecanie lasu, wydeptywanie ściółki, runa leśnegoi samosiewów, niszczenia sadzonek
w uprawach, niszczenia młodników, płoszenia zwierzyny. Największe szkody wyrządzane są przez pożary w okresie wczesnowiosennym i w sezonie urlopowym okresu letniego. Najczęściej jest to przypadkowe zaprószenie ognia, czasem zaś zdarzają się świadome podpalenia. Tereny nadleśnictwa zostały zakwalifikowane do I (najwyższej) strefy zagrożenia pożarowego.