Parki Krajobrazowe – Bolimowski Park Krajobrazowy

Bolimowski Park Krajobrazowy utworzono Uchwałą WRN w Skierniewicach nr XIV/93/86., powiększono rozporządzeniem Wojewody Skierniewickiego nr 31 z dn. 19. 06. 1995 r. (Żródło: Obszary chronione w Polsce. IOŚ.Warszawa 2001).

Obecnie powierzchnia Parku w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Radziwiłłów wynosi 5545,49 ha. Tereny Puszczy Bolimowskiej, wraz z doliną Rawki już od ponad 30 lat znajdowały się w granicach obszaru chronionego krajobrazu. Wyznaczenie tego obszaru uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi, umożliwiło zmianę trasy autostrady, która w pierwotnej wersji miała przecinać puszczę przez sam środek. Wartości kulturowe i historyczne obiektów znajdujących się na terenie parku krajobrazowego znane były od dawna, lecz estetyczno-przyrodnicze walory tego obszaru dowartościowano dopiero w latach 80-tych.

Charakterystyczną cechą roślinności i krajobrazu są liczne polany śródleśne, występujące w miejscach niedostępnych, często zabagnionych, na których stwierdzono interesującą florę i faunę oraz liczne zbiorowiska roślinności torfowiskowej, bagiennej i łąkowej. Rzeka Rawka wraz ze swą doliną stanowi naturalną, swoistą oś przecinającą obszar parku w układzie południkowym. Jest to jednocześnie ważny element hydrologiczny, biocenotyczny i krajobrazowy obszaru parku.

Położenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego w środkowej częci kraju, w połowie odległości iędzy dwoma duzymi aglomeracjami miejskimi: Łodzią i Warszawą, nadaje temu obiektowi szczególnie ważna rangę. Park znajduje się w węźle korytarzy ekologicznych dolin rzecznych Bzury i Rawki, gdzie spełnia ważną rolę: krajoznawczą, rekreacyjną, turystyczną, edukacyjną i naukową. Od kilku lat jest ważnym obiektem dydaktycznym dla szkół średnich oraz studentów. Na terenie parku są prowadzone badania naukowe w ramach tematów dotyczących róznorodności, przemian i zagrożenia flory i fauny oraz zbiorowisk roślinnych.