Wydawca treści
parki krajobrazowe
Parki Krajobrazowe – Bolimowski Park Krajobrazowy
Bolimowski Park Krajobrazowy utworzono Uchwałą WRN w Skierniewicach nr XIV/93/86., powiększono rozporządzeniem Wojewody Skierniewickiego nr 31 z dn. 19. 06. 1995 r. (Żródło: Obszary chronione w Polsce. IOŚ.Warszawa 2001).
Obecnie powierzchnia Parku w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Radziwiłłów wynosi 5545,49 ha. Tereny Puszczy Bolimowskiej, wraz z doliną Rawki już od ponad 30 lat znajdowały się w granicach obszaru chronionego krajobrazu. Wyznaczenie tego obszaru uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi, umożliwiło zmianę trasy autostrady, która w pierwotnej wersji miała przecinać puszczę przez sam środek. Wartości kulturowe i historyczne obiektów znajdujących się na terenie parku krajobrazowego znane były od dawna, lecz estetyczno-przyrodnicze walory tego obszaru dowartościowano dopiero w latach 80-tych.
Charakterystyczną cechą roślinności i krajobrazu są liczne polany śródleśne, występujące w miejscach niedostępnych, często zabagnionych, na których stwierdzono interesującą florę i faunę oraz liczne zbiorowiska roślinności torfowiskowej, bagiennej i łąkowej. Rzeka Rawka wraz ze swą doliną stanowi naturalną, swoistą oś przecinającą obszar parku w układzie południkowym. Jest to jednocześnie ważny element hydrologiczny, biocenotyczny i krajobrazowy obszaru parku.
Położenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego w środkowej częci kraju, w połowie odległości iędzy dwoma duzymi aglomeracjami miejskimi: Łodzią i Warszawą, nadaje temu obiektowi szczególnie ważna rangę. Park znajduje się w węźle korytarzy ekologicznych dolin rzecznych Bzury i Rawki, gdzie spełnia ważną rolę: krajoznawczą, rekreacyjną, turystyczną, edukacyjną i naukową. Od kilku lat jest ważnym obiektem dydaktycznym dla szkół średnich oraz studentów. Na terenie parku są prowadzone badania naukowe w ramach tematów dotyczących róznorodności, przemian i zagrożenia flory i fauny oraz zbiorowisk roślinnych.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Lasy Nadleśnictwa Radziwiłłów to kompleksy leśne położone w centralnej Polsce, na malowniczym Mazowszu, w rejonie silnie zaludnionym i zurbanizowanym, chętnie odwiedzane przez mieszkańców i turystów w poszukiwaniu darów lasu. A dary lasu, często niedoceniane, to nie tylko grzyby, jagody, poziomki, jeżyny, ale przede wszystkim to, co niezbędne do życia: tlen, czyste powietrze, woda, cisza, a także piękno i malowniczość o każdej porze roku.
Odwiedzając las, pamiętaj:
- więcej zobaczysz i usłyszysz, zachowując się cicho;
- jest to dom zwierząt i roślin, a my, zwabieni pięknem, przychylnością i bezbronnością lasu, korzystamy z jego gościnności;
- rośliny też czują i cierpią, nie łam gałęzi ani drzewek, nie zrywaj roślin, one najlepiej czują się w swoim środowisku;
- mieszkańcy lasu pozostają w lesie – nie zabieraj zwierząt do domu;
- las to nie śmietnisko;
- po lesie poruszamy się pieszo lub jeździmy rowerem;
- ogień palimy tylko w wyznaczonych miejscach i 100 m od ściany lasu; nie palimy papierosów – przecież przybyliśmy w leśne ostępy, aby korzystać ze świeżego, czystego powietrza;
- grzyby, których nie zbierasz, jedzą zwierzęta; nie niszcz ich;
- niszcząc przyrodę – niszczysz środowisko, w którym żyjesz;
- lasy są dobrem ogólnospołecznym, kształtującym jakość życia człowieka.
Każdego, kto przestrzega powyższych zasad, Nadleśnictwo czyni honorowym
„Przyjacielem lasu", dziękując za szacunek okazywany przyrodzie
Na przeważającym terenie Nadleśnictwa występują drzewostany sosnowe z siedliskami borowymi - 58 % powierzchni. Część terenów - 42 % powierzchni – to fragmenty żyźniejszych siedlisk lasowych z bogatą florą i głównym udziałem w składzie dębu obok olszy, brzozy, jesionu, grabu, osiki.
Lasy gospodarcze stanowią 38 % powierzchni. Pozostała część to lasy ochronne, w tym: lasy glebochronne, wodochronne, trwale uszkodzone na skutek działania przemysłu, cenne fragmenty rodzimej przyrody, ostoje zwierząt, lasy mające szczególne znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa.
Atrakcyjność lasów Nadleśnictwa wzbogacają:
- rzadkie gatunki ptaków: żuraw, bocian czarny, lelek kozodój, zimorodek, jemiołuszka, dudek, gil, cała gama lekarzy drzew – od dzięcioła zielonego po czarnego;
- rodziny bobrów – wspaniałych budowniczych urządzeń melioracyjnych, którzy upodobali sobie liczne cieki wodne;
- zwierzęta: dostojne łosie, subtelne sarny, zwinne daniele, czujne jelenie, sprytne wiewiórki, przebiegłe lisy, krępe dziki, płochliwe zające i urodziwe bażanty;
- stanowiska roślin chronionych: lilii złotogłów, wawrzynka wilczełyko, bluszczu pospolitego, widłaków, kosaćców, przylaszczki, zawilców, konwalii majowej